VISITA A BETANZOS CO CLUB DO CPI VIRXE DA CELA

 

Os clubs de lectura do IES Eusebio da Guarda continúan estreitando lazos co club do CPI de Monfero. Xa o ano pasado compartiramos unha posta en común das experiencias desenvolvidas ao longo do curso que tivera lugar na igrexa do mosteiro de Monfero. Esta acción conxunta inseriuse no programa de actividades finais do curso 2022-2023; ao fío das lecturas do Cancioeiro de Monfero de Xosé Mª Álvarez Blázquez, e de Roxín Roxal, de Manel Cráneo e Brais Fierro, realizamos un roteiro polas terras do Eume, desde a Torre de Andrade ata o Mosteiro de Monfero, ademais dun percorrido a pé polas fragas ata o espectacular Miradoiro da Carbueira.

Así pois, este curso 2023-2024, para continuar desenvolvendo actividades conxuntas, programamos para o 10 de xuño unha xornada en Betanzos, a medio camiño entre os dous centros, que nos serviu como punto de encontro para poñermos en común as nosas impresións sobre as lecturas, tamén este ano ambientadas nesta área mariñá: No corazón do bosque, de Agustín Fernández Paz, O segredo de Al’Eume, de Pilar Ortega Pereiro, e Trobadores da terra de Betanzos, unha edición de Leticia Eirín, Manuel Ferreiro e Teresa López das cantigas medievais de María Balteira, Pedro Amigo de Sevilha, Pero de Armea e Pero de Ambroa.

Realizamos un interesante roteiro, “Betanzos en feminino”, onde a nosa guía nos foi explicando os puntos clave da Cidade dos Cabaleiros nos cales destaca o papel da muller: a fonte onde antigamente collían auga, unha farmacia que foi das primeiras en ter unha muller como titular, e descubrimos a interpretación da simboloxía feminina na fachada da igrexa de Santa Mª do Azougue.

Como eramos un grupo numeroso, mentres un grupo realizaba este percorrido, outro visitaba a libraría Biblos e mais o CIEC, e despois intercambiámonos. Biblos é unha libraría que exerce tamén de centro cultural, pois alí se realizan actividades como presentacións, charlas, etc. O CIEC é unha prestixiosa escola e obradoiro de estampación. Fomos estupendamente recibidos polas persoas responsables que nos explicaron moi amablemente o funcionamento e a importancia destes lugares.

Seguidamente, á hora de xantar, reunímonos no parque do Pasatempo, onde se produciu o intercambio de experiencias e agasallos, e rematamos dando un paseo pola beira do Mandeo.

En definitiva, foi unha xornada moi fermosa e ben aproveitada. Quedamos con vontade de continuarmos o próximo curso o “irmanamento” entre os nosos centros, de dúas contornas tan diferentes, pero que as lecturas comúns son quen de unir.

ENTREVISTA A EVA MEJUTO, AUTORA DE 22 SEGUNDOS

O 28 de maio recibimos no instituto a escritora Eva Mejuto, autora de varios libros de literatura infantil e xuvenil como A casa da mosca chosca, Memoria do silencio, A ladroa do pazo de Meirás ou 22 segundos. Prestouse amablemente a responder as preguntas do alumnado do club de lectura de 4º ESO.

1. A que idade comenzaches a escribir ?

É unha pregunta un pouco complicada, unha cousa é escribir e outra publicar. Cando dis a que idade empezaches, eu prefiro dicir a que idade publicaches por primera vez; o meu primeiro libro foi en 2002, A casa da mosca chosca, que é un conto infantil. Pero escribín antes dunha manera casual, escribía contiños para regalar. Como non tiña diñeiro para facer regalos á miña familia, escribía libros en follas de papel, grampábaos e regalábaos, supoño que escribín desde moi pequena, non me lembro, e a publicar desde o ano 2002. 

2. Cal foi a túa motivación para dedicarte a ser escritora?

Creo que foi un pouco de casualidade. Eu estaba traballando nunha editorial que se chama Kalandraka e había unha colección que se chamaba “Os contos tras o comodín”, que eran contos de tradición oral de moitos países. Entón dixéronme: “Por que non fas un conto para esta colección?” E foi un pouco de proba; eu coñecía uns contos tradicionais rusos, e houbo un que me fixo moita graza, dunha mosca que facía unha festa para inaugurar o seu fogar.

3. Que é o que máis che gusta de escribir?

O que máis me gusta de escribir é cando tes encontros cos lectores e lectoras. Escribir é un oficio solitario, e para min eses encontros son un acto de comunicacion que ten sentido cando teño enfronte a alguén con quen falar e que me diga se o libro lle gustou ou non; iso é oue máis me gusta, os encontros onde o público che conta o que lle gustou, o que o divertiu, o que o emocionou e o que o moveu por dentro. Faise una conexion moi bonita e iso encántame.

4. Hai un xénero literario que prefiras escribir?

Gústame o conto; agora descubrín que me gusta tamén escribir teatro porque dentro da narración, da novela, gústame moito escribir diálogos, e o teatro é diálogo. Pero gústame moito escribir contos para nenos pequenos e sobre todo se son divertidos. É divertido, é un xogo, fas rir, e facer rir, creo que é unha cousa ben chula.

5. Dedícaste a algunha outra actividade?

Si, eu escribo nos meus tempos libres como case toda a xente que escribimos en  Galicia, quitándolle horas ao sono, ao tempo libre, á familia e ás vacacións. Pero o meu traballo é de xestora cultural e organizo actividades culturais de distintas temáticas, de literatura, LGBT, de memoria histórica…

6. Que che gusta ler?

Gústame ler un pouco de todo, pero sobre todo novela realista; poesía tamén me gusta, e dependendo do momento, novela xuvenil. Por exemplo unha autora que me gusta moito é Almudena Grandes.

7. Que te inspirou para escribir 22 segundos?

A min non me gusta a palabra inspirar, porque a inspiración non existe, existen cousas que che dan impulso, que che dan ganas de contar, que che dan ganas de escribir. Foi a raíz dun documental que vin que se chama El sexo sentido, cando tiven o meu primeiro contacto coa infancia trans. E apeteceume contar un conto para nenos pequenos, que non saíu, quedou no camiño. Ese foi o cerne de 22 segundos. Pero non é inspración! A palabra inspiración eu creo que se usa mal; escribir é ler, traballar, estar no mundo cos ollos e as orellas abertas, e pasar moitas horas aí, dándolle.

8. 22 segundos ten unha base real?

Si, 22 segundos está inspirado nalgúns youtubers, como Álex, o protagonista, pero a historia de Álex en boa medida é a historia de Marcos Deive, un rapaz que coñecín de Cangas. Boa parte das anécdotas que se contan no libro son inspiradas na súa vida, e da vida doutros mozos trans que coñecín e que escoitei noutras canles de Youtube e que utilicei como fontes no libro.

9. Tes algunha obra favorita entre as que escribiches?

Si, unha que se chama Cando leo. É un álbum ilustrado moi breve, case como un poema, que escribín na pandemia con Bea Gregores que é unha ilustradora magnífica. Aí intentei expresar o meu agradecemento ao mundo dos libros e da lectura

10. Tes previsto publicar algún libro proximamente?

Pois agora estou escribindo un libro, mellor dito, xa o escribín, estouno repasando, cos meus cans, co meu can e a miña cadela; é para nenos pequenos, entón o can e a cadela contan cadanseu capítulo, tiven que meterme na mente dos meus cans para contar esa historia e foi moi divertido, porque non sabía como pensaban os cans pero foi interesante facer ese exercicio.

Moitas grazas, Eva, pola túa atención e ata a próxima.

Mara Balay Martínez

Estela Cid Maceiras

Jhostin Gonzales Huacacolque

Aurora García Loureiro

Gerrard Pisfil Correa

Noa Sánchez Cambeiro

22 segundos, de Eva Mejuto

 

No club de lectura de 4º ESO realizamos a lectura de 22 segundos, un libro necesario sobre a problemática que afecta ás persoas trans na adolescencia. Álex, o protagonista, é youtuber e neste libro cóntanos, en algo máis de 22 segundos, a súa historia.